Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 16-07-2024, ECLI:NL:GHARL:2024:4686

Het hof wijst het verzoek van de moeder af. Anders dan de moeder stelt is niet gebleken dat sprake is van een kennelijke misslag voor wat betreft de dwangsom die de rechtbank heeft verbonden aan het gebod om [de minderjarige] weer in [woonplaats1] naar school te laten gaan. De rechtbank is met dit gebod niet buiten de rechtsstrijd getreden. Vast staat dat [de minderjarige] naar de basisschool [naam1] in [woonplaats1] ging en de rechtbank het verzoek van de moeder tot het verlenen van vervangende toestemming tot inschrijving op een school in [plaats1] heeft afgewezen. Ook staat vast dat de vader de rechtbank heeft verzocht om de moeder te bevelen [de minderjarige] weer naar de basisschool [naam1] te laten gaan onder verbeurte van een dwangsom. De rechtbank heeft dat verzoek toegewezen met dat verschil dat de rechtbank het gebod niet heeft beperkt tot een terugkeer naar “de basisschool [naam1] in [woonplaats1] ” maar heeft gekoppeld aan “een school in [woonplaats1] ”. Met die beslissing heeft de rechtbank “het mindere” van het verzoek van de vader toegewezen en daarmee is ook ten voordele van de moeder beslist.

Voor zover de moeder aan haar verzoek feiten en omstandigheden ten grondslag legt die bij het nemen van de beslissing van de rechtbank niet in aanmerking konden worden genomen, gaat het hof daaraan voorbij omdat die stelling van de moeder berust op een onjuist toetsingskader. De rechtbank heeft immers de beslissing over de uitvoerbaarheid bij voorraad in de ten uitvoer te leggen beslissingen niet gemotiveerd als gevolg waarvan het toetsingskader geldt zoals hiervoor onder 4.2 overwogen.

Voor zover de moeder heeft bedoeld dat de belangenafweging in haar voordeel dient uit te vallen omdat de vader een terugkeer van [de minderjarige] naar de basisschool [naam1] (ook) niet langer in zijn belang vindt, slaagt die stelling niet. Uit de stukken en de behandeling ter zitting blijkt namelijk dat de vader een terugkeer van [de minderjarige] naar een school in [woonplaats1] zoals ook door de rechter is bepaald het meest in het belang van [de minderjarige] vindt. De vader gaat daarbij uit van een terugkeer van [de minderjarige] naar de basisschool [naam1] in [woonplaats1] , met dien verstande dat hij open staat voor een andere school in [woonplaats1] als dat de wens van [de minderjarige] is.

Het hof wijst het verzoek van de vader om de moeder te veroordelen in de proceskosten toe. De reden daarvoor is dat het hof gebleken is dat de moeder nodeloos procedeert. Zij houdt zich niet aan de beslissingen van de rechter en neemt de dwangsommen voor lief. Bij het hof heeft de moeder nu een verzoek tot schorsing van die beslissingen ingediend maar op de mondelinge behandeling in hoger beroep heeft zij al (zelfs herhaaldelijk) verklaard dat zij zich niet aan de beslissing van het hof zal houden als het hof niet in haar voordeel beslist. Daarvan uitgaande betekent dat dat de vader, die anders dan de moeder niet op toevoeging procedeert, onnodig op kosten wordt gejaagd. Aan het nodeloos gebruik dat de moeder met haar handelen maakt van de naar hun aard limitatieve middelen van gefinancierde rechtsbijstand kan het hof geen gevolgen verbinden.

De door de moeder aan de vader te betalen proceskosten in dit incident stelt het hof vast op

€ 2.428,- voor salaris advocaat overeenkomstig het liquidatietarief (2 punten x € 1.214,- (tarief II)).