Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 05-09-2024, ECLI:NL:GHARL:2024:5689

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het beroepschrift met bijlage(n), ingekomen op 20 juni 2024;

- een journaalbericht namens de moeder van 15 juli 2024 met bijlage(n);

- het verweerschrift;

- een journaalbericht namens de moeder van 29 juli 2024 met bijlage(n);

- een journaalbericht namens de moeder van 30 juli 2024 met bijlage(n).

De hierna nader te noemen [de minderjarige] is in de gelegenheid gesteld haar mening kenbaar te maken met betrekking tot het verzoek, maar heeft daarvan geen gebruik gemaakt.

De mondelinge behandeling heeft op 15 augustus 2024 plaatsgevonden. Verschenen zijn:

- de moeder, bijgestaan door haar advocaat;

- een vertegenwoordiger namens de raad;

- drie vertegenwoordigers namens de GI.

Bij de bestreden – uitvoerbaar bij voorraad verklaarde – beschikking heeft de kinderrechter [de minderjarige] onder toezicht gesteld van de GI met ingang van 23 april 2024 tot 23 april 2025.

De moeder komt met één grief in hoger beroep van de bestreden beschikking. Deze grief beoogt het geschil in hoger beroep in volle omvang aan de orde te stellen. De moeder verzoekt het hof de bestreden beschikking te vernietigen en, opnieuw rechtdoende, het verzoek van de raad tot een ondertoezichtstelling van [de minderjarige] af te wijzen.

De raad voert verweer en verzoekt het hof de bestreden beschikking te bekrachtigen, kosten rechtens.

Ingevolge het bepaalde in artikel 1:255, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek (BW) kan de rechter een minderjarige onder toezicht stellen van een gecertificeerde instelling indien die minderjarige zodanig opgroeit, dat hij in zijn ontwikkeling ernstig wordt bedreigd, en:

a. de zorg die in verband met het wegnemen van de bedreiging noodzakelijk is voor de minderjarige of voor zijn ouders of de ouder die het gezag uitoefenen, door dezen niet of onvoldoende wordt geaccepteerd, en

b. de verwachting gerechtvaardigd is dat de ouders of de ouder die het gezag uitoefenen binnen een gelet op de persoon en de ontwikkeling van de minderjarige aanvaardbaar te achten termijn, de verantwoordelijkheid voor de verzorging en opvoeding, bedoeld in artikel 1:247, tweede lid, BW, in staat zijn te dragen.

Het hof acht professionele en deskundige hulp dan ook dringend geboden en acht het voorts niet aannemelijk dat hulpverlening in een vrijwillig kader voldoende (blijvend) effect zal hebben. Anders dan de moeder stelt, is de inzet van hulpverlening in het vrijwillig kader niet overgeslagen. Meerdere keren is geprobeerd deze hulpverlening in te zetten (bijvoorbeeld door school en [naam1] ), maar die hulp is onvoldoende van de grond gekomen, onder meer omdat de moeder de hulp niet nodig vond of omdat er geen samenwerking tot stand kwam. De moeder herkende de zorgen niet of bagatelliseerde deze. Ook was zij soms onbereikbaar voor hulpverlening. Het hof is evenals de raad van oordeel dat er sprake is van een patroon waarbij de moeder pas hulp vraagt en/of accepteert wanneer zij een bepaalde druk of dwang ervaart. Zij ziet daarbij onvoldoende in wat de impact is van de huidige situatie op de ontwikkeling van [de minderjarige] en legt de verantwoordelijkheid voor de ontstane situatie buiten zichzelf. Hierdoor is het niet gelukt de opvoedingssituatie voor [de minderjarige] in het vrijwillig kader voldoende en bestendig in positieve zin te veranderen. Ook nu lijkt de hulpverlening, anders dan de moeder stelt, nog niet heel voortvarend door de moeder opgepakt te worden. Zo heeft de GI ter zitting verklaard dat [naam2] aan de GI heeft gevraagd om aan te sluiten bij een gesprek met de moeder en [de minderjarige] in het kader van de Intensieve Orthopedagogische Gezinsbehandeling (IOG), omdat de hulp van [naam2] nog niet van de grond kwam. Daarbij komt dat de moeder in de korte tijd dat [naam2] betrokken is al meerdere afspraken heeft afgezegd, of dat de moeder niet opendeed voor [naam2] (of niet thuis was). [naam2] en de GI vragen zich hierdoor af of de hulpverlening van [naam2] in het vrijwillig kader voldoende van de grond zal komen. Het hof deelt deze zorg en acht een ondertoezichtstelling dan ook noodzakelijk om de ernstige bedreigingen in de ontwikkeling van [de minderjarige] weg te nemen. Het doel van de ondertoezichtstelling is voornamelijk om te borgen dat de voor [de minderjarige] en de moeder benodigde hulp wordt ingezet en met een positief resultaat wordt afgerond. De hulpverlening kan de moeder en [de minderjarige] begeleiden bij het doorbreken van de negatieve spiraal van de afgelopen jaren en onderzoeken wat nodig is om ervoor te zorgen dat [de minderjarige] zich op een bij haar leeftijd passende manier kan ontwikkelen. Het doel van de ondertoezichtstelling en de in dat kader in te zetten hulpverlening is dus niet om de moeder te straffen omdat zij gefaald zou hebben. Voor zover de moeder heeft aangevoerd dat [de minderjarige] en zijzelf stress krijgen van de ondertoezichtstelling, merkt het hof op dat als de door de moeder gestelde positieve ontwikkeling langer stand houdt en zich voortzet, naar verwachting de zorgen en stress zullen afnemen en de GI ook steeds meer naar de achtergrond zal kunnen stappen.

[de minderjarige] is bij de bestreden beschikking van 25 april 2024 voor de periode van één jaar onder toezicht gesteld. Tijdens de zitting in hoger beroep op 15 augustus 2024 is gebleken dat er op dat moment - bijna vier maanden na de bestreden beschikking - nog altijd geen vaste jeugdbeschermer voor [de minderjarige] beschikbaar is. De vertegenwoordiger van de GI heeft desgevraagd verklaard dat het kan zijn dat er in april 2025 (wanneer de termijn van de ondertoezichtstelling verstrijkt) nog steeds geen vaste jeugdbeschermer aangesteld is. Het hof acht dit een uitermate zorgelijke situatie die absoluut niet in het belang van [de minderjarige] is. Het hof doet daarom een dringend beroep op de GI om op de kortst mogelijke termijn een vaste jeugdbeschermer voor [de minderjarige] aan te wijzen en om zich ervoor in te zetten dat de situatie van [de minderjarige] niet lijdt onder de (capaciteits)problematiek binnen de jeugdzorg.