Rechtbank Amsterdam 12-01-2022, ECLI:NL:RBAMS:2022:8836

Ten slotte is vonnis bepaald.

Jeugdbescherming is een Gecertificeerde Instelling in de zin van artikel 3 van de Jeugd wet (GI). Jeugdbescherming was vanaf 3 april 2017 bij [eiser] , [de moeder] en [minderjarige] betrokken, aanvankelijk op vrijwillige basis.

Vanaf juni 2018 had [minderjarige] haar hoofdverblijfplaats bij [eiser] en een zorgregeling met haar moeder (die zij ook thans nog heeft).

Op 30 oktober 2018 heeft Jeugdbescherming het besluit genomen een verzoek tot onderzoek naar een kinderbeschermingsmaatregel over [minderjarige] (en haar zusje) in te dienen bij de Raad voor de Kinderbescherming (de Raad).

Vanaf 1 november 2018 was [naam 1] ( [naam 1] ) namens Jeugdbescherming de gezinsmanager in het gezin van [eiser] en [de moeder] .

[naam 1] heeft op 6 november 2018, naar de rechtbank begrijpt, het onder 2.4 bedoelde verzoek tot onderzoek bij de Raad ingediend.

Tussen 7 november en 20 november 2018 is [minderjarige] door Jeugdbescherming bij een netwerkgezin (de ouders van een vriendinnetje van [minderjarige] ) ondergebracht (met instemming van de ouders, zij het volgens [eiser] onder druk).

Op 8 november 2018 heeft [de moeder] bij de politie aangifte gedaan van ·seksueel misbruik van [minderjarige] door [eiser] .

Op 8 november 2018 heeft [naam 1] de melding ingebracht bij een 'Twee of Meer Sporen Teamoverleg' (TMT-overleg) bij Jeugdbescherming, het team dat hulpverleners adviseert over de aanpak van een vermoeden van seksueel misbruik binnen een afhankelijkheidsrelatie. In dat overleg heeft [naam 1] verteld dat [de moeder] zich bij haar heeft gemeld met de boodschap dat [minderjarige] haar tijdens het tekenen heeft verteld dat zij de piemel van [eiser] moest kussen. Ook heeft [naam 1] tijdens het TMT-overleg gezegd dat daarvan een filmpje van is. [naam 1] heeft het filmpje niet bekeken en het is tijdens het TMT-overleg ook niet bekeken.

Op 20 november 2018 is naar aanleiding van de melding van seksueel misbruik een Top tot Teen onderzoek (TTT-onderzoek) bij [minderjarige] uitgevoerd in het Amsterdam UMC, locatie AMC, afdeling Kindergeneeskunde (het AMC).

Op 20 november 2018 is [minderjarige] ondergebracht bij een (ander) pleegezin.

Op 29 november 2018 heeft [eiser] zijn toestemming voor de (vrijwillige) uithuisplaatsing ingetrokken en bij beschikking van diezelfde datum heeft de kinderrechter van deze rechtbank een spoedmachtiging gegeven tot voorlopige ondertoezichtstelling van [minderjarige] voor de duur van drie maanden en tot uithuisplaatsing van [minderjarige] in een pleeggezin voor de duur van vier weken.

Bij beschikking van 19 december 2018 heeft de kinderrechter de beschikking gehandhaafd. De ondertoezichtstelling is met een jaar verlengd en de machtiging tot uithuisplaatsing tot 19 maart 2019. In de beschikking staat onder meer:

Op 21 januari 2019 heeft Jeugdbescherming bij de rechtbank een verzoek tot verlenging van de uithuisplaatsing van [minderjarige] ingediend. Als bijlage bij het verzoek is de 'Rapportage inhoudende plan van aanpak en verloop van de ondertoezichtstelling' bijgevoegd waarin onder meer staat:

[naam 2] van het AMC heeft op 18 februari 2019 aan de advocaat van [eiser] (mr. Vledder) geschreven dat zij en [naam 3] (arts-assistent kindergeneeskunde bij het AMC) zich niet kunnen herinneren richting [naam 1] een opmerking te hebben gemaakt inzake een reactie van [minderjarige] tijdens het TTT-onderzoek over "wit en geel vocht in relatie tot het geslachtsdeel van [eiser] ".

De advocaat van [eiser] heeft [naam 1] op 19 februari 2019 gesommeerd de bijlage bij het verzoek tot verlenging van de machtiging tot uithuisplaatsing waarin de passage staat over "wit vocht en geel vocht in relatie tot het geslachtsdeel van vader (in liggende houding)", te vernietigen. Aan die sommatie is geen gevolg gegeven.

[naam 2] heeft op 5 maart 2019 aan de advocaat van [eiser] schriftelijk bevestigd dat [minderjarige] tijdens het onderzoek bij het AMC niet over wit vocht heeft gesproken.

[naam 3] heeft op 6 maart 2019 het rapport opgemaakt van het TTT-onderzoek. Hierin staat, voor zover van belang:

Bij beschikking van 11 maart 2019 heeft de kinderrechter het verzoek van Jeugdbescherming tot verlenging van de machtiging tot uithuisplaatsing voor de duur van negen maanden afgewezen. De kinderrechter heeft onder meer overwogen:

Op 12 maart 2019 heeft het Openbaar Ministerie de zaak tegens [eiser] ter zake van seksueel misbruik geseponeerd wegens gebrek aan bewijs.

Jeugdbeschem1ing heeft hoger beroep ingesteld tegen de beslissing van de kinderrechter om de machtiging tot uithuisplaatsing niet te verlengen. Het gerechtshof Amsterdam heeft op 18 maart 2019 de beslissing van de kinderrechter bekrachtigd. In de beschikking van het gerechtshof staat onder meer:

De Klachtencommissie van Jeugdbescherming Regio Amsterdam heeft op 12 juni 2019 twee klachten van [eiser] tegen een jurist die werkzaam is bij Jeugdbescherming gegrond verklaard.

[naam 1] heeft naar aanleiding van overleg met een gedragsdeskundige van Jeugdbescherming het gezinsplan aangepast. In de op latere datum aangepaste versie van het gezinsplan van 3 oktober 2019 staat, voor zover van belang:

(...)".

In het gezinsplan van 12 november 2019 van Jeugdbescherming staat als actuele onveiligheid voor [minderjarige] onder meer vermeld "seksueel misbruik van kind incl. loverboyproblematiek en mensenhandel".

Op 28 november 2019 heeft de advocaat van [eiser] (mr. Nierop) Jeugdbescherming onder meer gesommeerd de passage over het witte vocht uit rapportages te verwijderen en een rectificatie te sturen aan de partijen met wie de passage is gedeeld. Jeugdbescherming heeft hieraan geen gevolg gegeven.

[eiser] is vervolgens een kort geding procedure gestart tegen Jeugdbescherming. De voorzieningenrechter van deze rechtbank heeft in een vonnis van 6 december 2019 Jeugdbescherming veroordeeld aan het NIFP, Family Supporters Noord-Holland en mr. Mateo Diaz een aanvullende rapportage te sturen·waarin staat dat tijdens het op 20 november 2018 uitgevoerde onderzoek in het AMC geen melding door [minderjarige] is gemaakt van "wit(te) vocht" of van een "liggende houding" en Jeugdbescherming verboden die woorden nog langer op te nemen in verband met het in het AMC op 20 november 2018 uitgevoerde onderzoek van [minderjarige] . In hoger beroep heeft het gerechtshof bij arrest van 20 juli 2021 deze veroordelingen in stand gelaten.

[eiser] heeft bij de tuchtrechter, het College van Toezicht van het kwaliteitsregister Jeugd (CvT) diverse klachten ingediend over het handelen van [naam 1] . Het CvT heeft de klachten deels gegrond en deels ongegrond verklaard. Het College van Beroep van het kwaliteitsregister Jeugd (CvB) heeft op 25 maart 2021 een beslissing genomen, in het beroep tegen de beslissing van het CvT, en aan [naam 1] de maatregel van berisping opgelegd. Het CvB heeft net als het CvT geoordeeld dat [naam 1] onvoldoende onderzoek heeft gedaan of heeft laten doen naar aanleiding van de melding van [de moeder] van seksueel misbruik en naar het filmpje (zie 2.6). Daarnaast acht het CvB het onzorgvuldig dat [naam 1] na het e-mailbericht van 18 februari 2019 van de betrokken medewerkers van het AMC en na het sepot van de strafzaak is blijven volharden in haar uitspraken dat vanuit het AMC is gesproken over 'wit en geel vocht' in relatie tot het geslachtsdeel van vader (in liggende houding).

Het CvT heeft bij beslissing van 19 mei 2021 een andere klacht van [eiser] tegen [naam 1] gegrond verklaard. Volgens het CvT heeft [naam 1] ongepast en onzorgvuldig gehandeld doordat zij na het vonnis van de voorzieningenrechter van 6 december 2019 in een begeleidend e-mailbericht bij het gerectificeerde gezinsplan aan de ouders van [minderjarige] is blijven volharden in wat zij heeft gehoord van het AMC.

Na een beschikking van 16 juli 2020 van deze rechtbank is Jeugdbescherming in het kader van de ondertoezichtstelling van [minderjarige] op haar verzoek vervangen door de GI Leger des Heils Jeugdbescherming en Reclassering.

Aan de vorderingen legt [eiser] ten grondslag dat Jeugdbescherming onrechtmatig heeft gehandeld. Hierdoor heeft [eiser] schade geleden. Die schade dient Jeugdbescherming te vergoeden.

Jeugdbescherming voert verweer en concludeert tot niet-ontvankelijkverklaring van [eiser] in zijn vorderingen dan wel tot afwijzing daarvan, met veroordeling van [eiser] in de proces- en nakosten, te vermeerderen met wettelijke rente.

Op de stellingen van partijen wordt hierna bij de beoordeling, voor zover van belang, ingegaan.

[eiser] vordert na wijziging van eis - samengevat- bij uitvoerbaar bij voorraad te verklaren vonnis:

I. Jeugdbescherming te bevelen binnen zeven dagen na betekening van het vonnis aan de advocaat van [eiser] de voor- en achternaam en het SKJ­ registratienummer van de gedragsdeskundige die [naam 1] heeft geadviseerd ter zake van de coalitievorming, althans ter zake van de door [naam 1] in het gezinsplan opgenomen passage met betrekking tot coalitievorming in de situatie van [minderjarige] , in relatie tot school, te verstrekken;

II. Jeugdbescherming te bevelen alle correspondentie te verstrekken tussen de gedragsdeskundige en [naam 1] ter zake van coalitievorming door [eiser] , althans ter zake van de door [naam 1] in het gezinsplan opgenomen passage met betrekking tot coalitievorming in de situatie van [minderjarige] , in relatie tot school, alsmede alle aantekeningen of verslagleggingen die zich ter zake onder Jeugdbescherming bevinden en de correspondentie en verslagleggingen die hebben plaatsgevonden, alsook de ter zake opgemaakte verslagleggingen of aantekeningen;

De gevorderde bescheiden wenst [eiser] ten grondslag te kunnen leggen aan de vordering in de hoofdzaak tegen de gedragsdeskundige dan wel te kunnen aanwenden om een tuchtklacht tegen de gedragsdeskundige te kunnen indienen.

Jeugdbescherming concludeert tot niet-ontvankelijkverklaring van [eiser] in zijn vorderingen althans tot afwijzing van de vorderingen, met veroordeling van [eiser] in de volledige proceskosten.

In geschil is (i) of Jeugdbescherming onrechtmatig heeft gehandeld in de zin van artikel 6:162 Burgerlijk Wetboek (BW) en (ii) indien sprake is van onrechtmatig handelen, of causaal verband bestaat (als bedoeld in artikel 6:98 BW) tussen het onrechtmatig handelen en de schade die [eiser] stelt te hebben geleden en te zullen lijden.

Niet gesteld of gebleken is dat Jeugdbescherming (of haar medewerkers) heeft (hebben) gehandeld in strijd met een wettelijke plicht of inbreuk heeft (hebben) gemaakt op een recht van [eiser] . De vraag is dus of Jeugdbescherming (althans haar medewerkers) heeft (hebben) gehandeld in strijd met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer betaamt. Het handelen of nalaten van een medewerker wordt toegerekend aan Jeugdbescherming. Bij deze 'zorgvuldigheidstoets' moet uitgangspunt zijn dat een medewerker van Jeugdbescherming dient te handelen zoals van een redelijk handelende en redelijk bekwame beroepsbeoefenaar (jeugdzorgmedewerker) mag worden verwacht (zie ook artikel 4.1.1 lid 3 Jeugdwet) . Hierbij staat voorop dat de jeugdzorgmedewerker (zeker de gezinsmanager) bij de uitoefening van zijn/haar taken een mate van beleidsvrijheid heeft. Enige terughoudendheid is bij de toetsing van het handelen van jeugdzorgmedewerkers op zijn plaats. Het belang van het kind staat voorop, waarbij het belang van de ouder niet uit het oog mag worden verloren (artikel 4.1.1 Jeugdwet) . Jeugdzorgmedewerkers moeten beslissingen durven te nemen, in het belang van het kind, en niet angstig worden doordat aansprakelijkstelling te eenvoudig op de loer ligt. Gezinsmanagers moeten regelmatig onder hoge druk en met spoed beslissen in zorgelijke situaties, ook op momenten dat de feiten nog niet geheel duidelijk zijn. Gezinsmanagers kunnen onder die omstandigheden niet altijd ten volle aan waarheidsvinding doen. Zij moeten mede putten uit hun ervaring. De beslissingen die de gezinsmanager neemt komen dikwijls niet overeen met de wensen van de ouders. Ook is niet uitgesloten dat een beslissing- met feiten en omstandigheden die achteraf blijken - weIlicht beter niet had kunnen worden genomen. Dat op zich maakt het handelen van Jeugdbescherming niet per definitie onrechtmatig. In dat verband wordt gewezen op vaste jurisprudentie van het Europees Hof voor de rechten van de mens (EHRM) dat "verkeerde beslissingen of beoordelingen van deskundigen niet noodzakelijkerwijs kinderbeschermingsmaatregelen onverenigbaar maken met artikel 8 EVRM. De sociale en medische autoriteiten hebben een zorgplicht voor kinderen en kunnen niet aansprakelijk zijn voor elke keer dat echte en redelijke zorgen over de veiligheid van kinderen ten op::ichte van hun familie achteraf onwaar blijken." (zie bijvoorbeeld EHRM, 30-09-2008, nr. 38000( 1 )/05, NJB 2008, 1974). Tegen deze achtergrond zal de rechtbank de verschillende verwijten beoordelen.

Verder is van belang dat een gegronde klacht in een tuchtprocedure niet betekent dat sprake is van onrechtmatig handelen. Bij de beoordeling van de vraag of een tuchtklacht gegrond is, worden andere maatstaven gehanteerd dan bij de beoordeling van de civiele aansprakelijkheid. Dit betekent niet dat het oordeel van de tuchtrechter geen enkele rol kan spelen bij de beantwoording of de beroepsbeoefenaar onrechtmatig heeft gehandeld. Beroepsregels en tuchtrechtspraak vormen een factor waarmee de civiele rechter rekening kan houden.

[de moeder] heeft zich begin november 2018 bij [naam 1] gemeld met een vermoeden van seksueel misbruik van [minderjarige] door [eiser] . Volgens [de moeder] bleek dit onder meer uit tekeningen die [minderjarige] had gemaakt en uit een filmpje waarop [minderjarige] volgens [de moeder] zegt dat zij de piemel van haar vader moest kussen. Vaststaat dat [naam 1] het filmpje niet heeft bekeken en dat [minderjarige] daarop niet zegt dat zij de piemel van haar vader moest kussen. Op het filmpje is, ook dat staat vast, bovendien niet te zien dat [minderjarige] een tekening maakt van haar vader met een piemel.

Een jeugdzorginstelling moet een melding van seksueel misbruik serieus nemen. Dit in de eerste plaats in het belang van het kind, maar ook omdat een melding van seksueel misbruik verstrekkende gevolgen kan hebben voor de ouders. Achteraf was het beter geweest als [naam 1] het filmpje wél had (laten) bekijken toen [de moeder] dat aan haar gaf. Temeer omdat [de moeder] de Nederlandse taal niet voldoende machtig was en zij in dit gesprek (vanzelfsprekend) niet werd bijgestaan door een tolk, had het voor de hand gelegen dat [naam 1] nader onderzoek had laten doen naar het filmpje en niet uitsluitend was afgegaan op het verhaal van [de moeder] . De verklaring van [eiser] toen hij door [naam 1] werd geconfronteerd met het vermoeden van seksueel misbruik was, zo begrijpt de rechtbank, te rijmen met hetgeen [minderjarige] zegt op het filmpje. [minderjarige] zegt niet dat zij de piemel moest kussen. [naam 1] had dat kunnen weten als zij het filmpje zou hebben bekeken.

Het voorgaande maakt echter nog niet dat onrechtmatig is gehandeld. Op het moment dat [naam 1] de melding kreeg, kon zij deze gezien de ernst van die melding niet zonder meer naast zich neerleggen. Zij kon geen risico nemen en moest in zekere mate op haar intuïtie afgaan. Daarbij moet niet uit het oog worden verloren dat op dat moment al zorgen aanwezig waren over de opvoeding en de ontwikkeling van [minderjarige] in verband met de scheidingsproblematiek tussen haar ouders. [minderjarige] had daarnaast, zo is niet in geschil, in het netwerkpleeggezin zorgelijke uitspraken gedaan. [naam 1] heeft vervolgens in het TMT­ overleg om advies gevraagd over de melding en zij heeft [eiser] geconfronteerd met de beschuldiging van seksueel misbruik, waarop [eiser] heeft geantwoord dat [minderjarige] zijn geslachtsdeel inderdaad heeft gekust, maar dat hij heeft gezegd dat dat niet mocht. Het was onder deze omstandigheden niet onzorgvuldig dat zij de melding van [de moeder] over mogelijk seksueel misbruik serieus heeft genomen en na de melding meteen heeft aangestuurd op uithuisplaatsing (aanvankelijk in een netwerkgezin), zonder het filmpje zelf te bekijken en zonder eerst een gesprek met [de moeder] in aanwezigheid van een tolk te organiseren. Onduidelijk is gebleven waarom [naam 1] , nadat [minderjarige] uit huis was geplaatst, niet alsnog het filmpje heeft bekeken. In het midden kan blijven of zij daartoe gehouden was. Zij heeft immers verder voortvarend gehandeld door vrijwel meteen een TTT-onderzoek aan te vragen dat ook op korte termijn heeft plaatsgevonden. Vervolgens heeft zij, nadat op 20 november 2018 het TTT-onderzoek had plaatsgevonden en [eiser] op 29 november 2018 zijn toestemming voor de (vrijwillige) uithuisplaatsing had ingetrokken, de spoedmachtiging uithuisplaatsing aangevraagd. Bekijken van het filmpje was op dat moment eigenlijk niet meer aan de orde, want inmiddels was [minderjarige] in het AMC onderzocht en vond Jeugdbescherming dat het "Top tot Teen onderzoek (...) niet tot een eenduidige conclusie [heeft] geleid en er (...) veel vragen onbeantwoord [zijn] gebleven" (zo blijkt uit de beschikking van 19 december 2018, zie 2.14). De kinderrechter heeft bij beschikking van 19 december 2018 de uithuisplaatsing gehandhaafd. Bij die beoordeling heeft het filmpje geen rol (meer) gespeeld.

Over de volharding van [naam 1] in haar uitspraken dat [minderjarige] tijdens het TTT­ onderzoek heeft verklaard over "wit vocht en geel vocht in relatie tot het geslachtsdeel van vader in liggende houding", wordt anders geoordeeld. [naam 1] had zich ervan bewust moeten zijn dat aan rapportages van Jeugdbescherming groot belang wordt toegekend. Rechters nemen mede aan de hand van die rapportages ingrijpende beslissingen over minderjarigen. [naam 1] had nauwkeurig moeten zijn bij het opstellen van de rapportages en had, in ieder geval toen zij op 18 februari 2019 bekend raakte met de verklaringen van de betrokken medewerkers van het AMC dat [minderjarige] de woorden niet had gebruikt, én vervolgens met het sepot, op andere wijze moeten rapporteren. Zij had hoe dan ook moeten vastleggen wat de medewerkers van het AMC hadden verteld (hetgeen zij heeft nagelaten) en dat de strafzaak was geseponeerd (hetgeen zij ook niet meteen in haar rapportages heeft opgenomen). [naam 1] kon vanaf medio februari 2019 niet meer ongenuanceerd (enkel) haar eigen herinnering opnemen in de stukken. Dat heeft zij wel gedaan. Door op onzorgvuldige wijze te rapporteren en ongefundeerde mededelingen te doen, heeft [naam 1] in haar verslaglegging en communicatie onzorgvuldig en daarmee onrechtmatig gehandeld. Dit kan Jeugdbescherming worden toegerekend. Het valt Jeugdbescherming bovendien aan te rekenen dat zij op het moment dat bleek dat hetgeen [naam 1] zou hebben gehoord op geen enkele wijze werd bevestigd, de rapportages niet heeft laten aanpassen. Het verwijt dat Jeugdbescherming [eiser] maakt in de conclusie van antwoord (dat zij en haar medewerkers door [eiser] worden "bestookt met klachten, (dreigingen met) tuchtklachten, procedures, WOB-verzoeken" etc., hetgeen "een onevenredig beslag legt op de capaciteit van Jeugdbescherming", waarbij "het er alle schijn van [heeft] dat [eiser] zoveel mogelijk zand wil strooien in de wielen van Jeugdbescherming"), is dan ook onterecht.

Volgens [eiser] heeft de jurist van Jeugdbescherming [naam 1] niet kritisch bevraagd en daardoor het gerechtshof onjuist geïnformeerd door te stellen dat [eiser] tegen de afspraken in contact zou hebben opgenomen met de pleegouders. Het tuchtcollege heeft een klacht tegen de jurist op dat punt gegrond verklaard.

Voor aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad moet naast onrechtmatig handelen (ondermeer) sprake zijn van schade. [eiser] heeft niet gesteld dat het handelen van de jurist tot schade heeft geleid of zal leiden. De rechtbank kan daarom in het midden laten of de handelwijze van de jurist onzorgvuldig is geweest. Het gestelde kan niet leiden tot toewijzing van de vordering. Overigens staat het een procesvertegenwoordiger in de regel vrij het standpunt van zijn of haar cliënt te verwoorden. Dat is niet snel onzorgvuldig of onrechtmatig. Dit wordt niet anders in het geval dat een vertegenwoordiger verbonden is aan (of in dienst is van) een instelling.

[eiser] stelt dat de gedragsdeskundige bij Jeugdbescherming heeft nagelaten adequaat onderzoek uit te voeren voordat conclusies werden getrokken over 'coalitievorming' en 'oudervervreemding'. De gedragsdeskundige heeft verzuimd de van [naam 1] ontvangen informatie kritisch te onderzoeken. Daardoor zijn in het aangepaste gezinsplan van oktober 2019 (zie 2.24) vèrstrekkende conclusies getrokken, aldus [eiser] .

Volgens Jeugdbescherming is de betreffende passage in het gezinsplan over coalitievorming en oudervervreemding genuanceerd omschreven en is van een vèrstrekkend advies geen sprake geweest.

[eiser] heeft niet, althans onvoldoende, gesteld dat andere verwijten die hij Jeugdbescherming maakt, zoals het verder niet zorgvuldig weergeven van de feiten of het vermelden van 'seksueel misbruik incl. loverboyproblematiek en mensenhandel', tot schade hebben geleid. Die verwijten behoeven daarom geen bespreking.

Jeugdbescherming heeft onrechtmatig gehandeld door de wijze waarop zij - via [naam 1] - heeft gerapporteerd. Dit kan aan haar worden toegerekend. De onder a. gevorderde verklaring voor recht zal in zoverre worden toegewezen. Niet is gebleken dat Jeugdbescherming onrechtmatig heeft gehandeld in het kader van de ondertoezichtstelling. De vordering wordt op dat punt afgewezen.

Jeugdbescherming dient de schade die [eiser] heeft geleden door het onrechtmatig handelen (en die op grond van artikel 6:98 BW aan het onrechtmatig handelen kan worden toegerekend) aan hem te vergoeden. Zoals ook tijdens de mondelinge behandeling met partijen is besproken, is verwijzing naar de schadestaat procedure niet nodig en kan deze achterwege blijven. De rechtbank ziet aanleiding de schade in deze procedure te begroten, omdat ervan uit kan worden gegaan dat ten aanzien van de voor vergoeding in aanmerking komende kosten een eindtoestand is bereikt. [eiser] heeft zijn schade nog niet gespecificeerd. Partijen hebben hierover ook nog geen debat gevoerd. [eiser] zal in de gelegenheid worden gesteld bij akte zijn schade te onderbouwen. Jeugdbescherming mag daarop bij akte reageren.

Op grond van artikel 6:106 lid 1 BW bestaat recht op immateriële schadevergoeding indien - voor zover relevant - de aansprakelijke persoon het oogmerk had dergelijk nadeel toe te brengen of indien de benadeelde in zijn eer en goede naam is geschaad of op andere wijze in zijn persoon is aangetast. Dat Jeugdbescherming de woorden 'wit vocht' in relatie tot het geslachtsdeel van vader (in liggende houding) in de rapportages is blijven opnemen, lijkt gezien de aard van die woorden reeds voldoende om aan te nemen dat [eiser] in zijn eer en goede naam is geschaad. Dit lijkt aldus een vergoeding van zijn immateriële schade te rechtvaardigen. Bij het vaststellen van de hoogte van de schadevergoeding is onder meer relevant dat de aantasting in eer en goede naam beperkt lijkt, omdat deze informatie over de persoon [eiser] slechts in kleine kring bekend is geworden (bij de hulpverlenende en rechtsprekende instanties). Het betreft niet een publicatie in het publieke domein. Verder lijkt de schade in tijd beperkt tot en met maart 2020; nadien zijn de woorden immers niet meer terecht gekomen in rapportages of andere stukken afkomstig van Jeugdbescherming. [eiser] dient met deze omstandigheden rekening te houden bij het door hem te vorderen bedrag aan immateriële schadevergoeding.

[eiser] maakt daarnaast aanspraak op vergoeding van de kosten van rechtsbijstand in de tuchtprocedures. Uitgangspunt is dat die kosten niet kunnen worden aangemerkt als kosten ter vaststelling van aansprakelijkheid (Hoge Raad 3 juni 2005, ECLI:NL:HR:2005:AT4097). Volgens [eiser] volgt uit recente rechtspraak (rechtbank Den Haag, ECLl:NL:RBDHA:2018:6825) dat dergelijke kosten voor vergoeding in aanmerking komen. [eiser] dient ook dit nader toe te lichten in zijn akte.

[eiser] heeft geen rechtmatig belang bij de incidentele vordering, omdat is geoordeeld dat de gedragsdeskundige niet onrechtmatig heeft gehandeld. De vordering zal bij eindvonnis worden afgewezen.

[eiser] zal bij eindvonnis als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. Jeugdbescherming heeft gevraagd om veroordeling van [eiser] in de volledige proceskosten in het incident. Volgens vaste rechtspraak kunnen de werkelijk gemaakte proceskosten alleen worden toegewezen in geval van buitengewone omstandigheden, waarbij moet worden gedacht aan misbruik van procesrecht of onrechtmatig handelen van de wederpartij. Daarvan is pas sprake als het instellen van de vordering, gelet op de evidente ongegrondheid daarvan, in verband met de betrokken belangen, achterwege had moeten blijven. Daarvan kan pas sprake zijn als de eisende partij zijn vorderingen baseert op feiten en omstandigheden waarvan hij de onjuistheid kende dan wel behoorde te kennen of op stellingen waarvan hij op voorhand moest begrijpen dat deze geen kans van slagen hadden. Aan die strenge maatstaf is niet voldaan. Dat, zoals Jeugdbescherming stelt, [eiser] moest weten dat Jeugdbescherming de gevorderde bescheiden niet heeft, is daartoe ontoereikend. [eiser] zal worden veroordeeld in de proceskosten volgens het liquidatietarief, welke aan de zijde van Jeugdbescherming tot op heden worden begroot op € 563,00.

De rechtbank houdt iedere verdere beslissing aan in afwachting van de aktewisseling in de hoofdzaak.

verwijst de zaak naar de rol van 9 februari 2022 voor het nemen van een akte door [eiser] over de schade, waarna Jeugdbescherming op de rol van vier weken later mag reageren,

houdt iedere verdere beslissing aan.