Rechtbank Amsterdam 05-02-2025, ECLI:NL:RBAMS:2025:645

Partijen hebben verzocht de echtscheiding tussen hen uit te spreken. Zij hebben gesteld dat het huwelijk duurzaam is ontwricht.

De rechtbank dient de rechtsmacht te beoordelen aan de hand van artikel 3 van de Verordening (EG) Nr 2019/1111 van de Raad van 25 juni 2019 (ook wel genoemd Brussel II-ter). Geen van de in dit artikel genoemde voorwaarden doet zich in dezen voor. Hoewel partijen een forumkeuze hebben gedaan voor de Nederlandse rechter, kent Brussel II ter die mogelijkheid niet, zodat de rechtbank daar geen rechtsmacht aan kan ontlenen. Echter, op grond van artikel 6 Brussel II ter bepaalt dat indien geen gerecht van een lidstaat op grond van de artikelen 3, 4 en 5 bevoegd is, in elke lidstaat de bevoegdheid wordt beheerst door de wetgeving van die lidstaat. Dit betekent dat de rechtsmacht aan de hand van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (hierna Rv) zal beoordelen of haar rechtsmacht toekomt. Uit de toelichting bij artikel 4 Rv blijkt dat een uitdrukkelijke of stilzwijgende forumkeuze ten aanzien van de echtscheidingsprocedure niet mogelijk is, aangezien echtscheiding geen rechtsbetrekking betreft ‘die ter vrije bepaling van partijen staat’. Artikel 4 Rv verwijst voor het overige weer naar Brussel II ter, zodat de rechtbank ook op basis van artikel 4 Rv geen rechtsmacht aan kan nemen.

Nu de man nog geen jaar woonachtig is in de Bondsrepubliek Duitsland is het voor partijen ook niet mogelijk in die lidstaat een echtscheidingsbeslissing te krijgen, omdat de Duitse rechter geen rechtsmacht kan aannemen op grond van artikel 3 Brussel II ter. De rechtbank is daarom van oordeel dat de Nederlandse rechter op grond van artikel 9 onder b Rv rechtsmacht toekomt om over het onderhavige verzoek te oordelen. De rechtbank baseert zich daarbij op het in art. 6 EVRM neergelegde rechtsbeginsel dat een rechtzoekende recht op behandeling van zijn zaak heeft, hetgeen toegang tot de Nederlandse rechter garandeert voor gevallen waarin het voeren van een procedure in het buitenland ‘onmogelijk’ dan wel ‘onaanvaardbaar’ is.

Op grond van artikel 10:56 van het Burgerlijk Wetboek is Nederlands recht op het verzoek tot echtscheiding van toepassing.

Het verzoek tot echtscheiding zal, als op de wet gegrond, worden toegewezen.

Partijen hebben onderling een regeling getroffen die is vermeld in het aan deze beschikking gehechte convenant. De rechtbank zal, conform het verzoek, bepalen dat het convenant deel uitmaakt van deze beschikking.