Rechtbank Midden-Nederland 28-01-2025, ECLI:NL:RBMNE:2025:924

Bij vonnis van deze rechtbank van 22 mei 2024 is de definitieve schuldsaneringsregeling uitgesproken ten aanzien van [verzoeker] , met benoeming van mr. [A] ( [onderneming 1] B.V.) tot bewindvoerder.

Op 10 januari 2025 heeft de bewindvoerder aan de rechter-commissaris bericht dat zij van de beschermingsbewindvoerder ( [onderneming 2] B.V.) van [verzoeker] , het verzoek heeft ontvangen om het vrij te laten bedrag (vtlb) te corrigeren. Dit in verband met de onderhoudsbijdrage die [verzoeker] verschuldigd is voor de verzorging en opvoeding van [B (voornaam)] , de minderjarige zoon van [verzoeker] . Zij heeft daarbij verwezen naar de (tussen)beschikking van deze rechtbank, afdeling Familierecht (hierna: de familierechter) van 20 december 2024. De bewindvoerder heeft het verzoek ingediend en de rechter-commissaris geadviseerd in het vtlb geen rekening te houden met de onderhoudsbijdrage omdat er, voor zover haar bekend, geen feiten en/of omstandigheden zijn die zodanig uitzonderlijk zijn dat een ophoging in de berekening van het vtlb bedrag met de onderhoudsbijdrage gerechtvaardigd is.

Op 13 januari 2025 is van de beschermingsbewindvoerder, namens [verzoeker] , eenzelfde verzoek ontvangen. Daarbij gevoegd is voornoemd vonnis van de afdeling Familierecht en enkele inkomensgegevens van de moeder van [B (voornaam)] . De beschermingsbewindvoerder is, net als de bewindvoerder, van mening dat er op basis van het vtlb-rapport geen ruimte is voor een dergelijke correctie.

De familierechter heeft in de beschikking van 20 december 2024 overwogen dat van [verzoeker] mag worden verwacht dat hij gebruikt maakt van de mogelijkheid de rechter-commissaris te verzoeken om bij het vtlb (alsnog) rekening te houden met een door hem te betalen onderhoudsbijdrage van [B (voornaam)] , omdat er een (klemmend) tekort is om te voorzien in de behoefte van [B (voornaam)] . De familierechter heeft [verzoeker] in de gelegenheid gesteld de rechter-commissaris te verzoeken het vtlb te heroverwegen en bij de berekening van het vtlb rekening te houden met de onderhoudsbijdrage voor [B (voornaam)] .

In paragraaf 5.8.1. van het vtlb-rapport is opgenomen dat alimentatie moet worden betaald uit het vtlb, maar dat het uitgangspunt in de schuldsanering is dat er geen draagkracht bestaat en dat daarom nihilstelling van de alimentatieplicht moet worden verzocht met terugwerkende kracht ingaande de datum waarop de schuldsaneringsregeling van toepassing is geworden. [verzoeker] kan in verband met de te betalen onderhoudsbijdrage de rechter-commissaris verzoeken bij schriftelijke beschikking het vtlb te verhogen met een in die beschikking vast te stellen nominaal bedrag. Alleen in uitzonderlijke gevallen - bijvoorbeeld indien duidelijk is dat de financiële positie van de ouders gezamenlijk zodanig is dat sprake is van een klemmend tekort om in de behoefte van de kinderen te voorzien - is ruimte voor een dergelijke correctie.

Zowel de beschermingsbewindvoerder als de bewindvoerder stellen zonder nadere toelichting dat verhoging van het vtlb niet aan de orde kan zijn. De familierechter stelt vast dat er een klemmend tekort is als de kinderalimentatie op nihil moet worden gesteld. Bij het verzoek zijn een aantal inkomensgegevens van de moeder van [B (voornaam)] gevoegd, waaronder salarisstroken van augustus, september en oktober 2024 en een overzicht van (een deel van) de toeslagen. Verdere informatie over de vaste lasten en het totale budget van de moeder ontbreekt. Uit onderdeel 3.8. van de beschikking van de familierechter blijkt dat partijen destijds in het ouderschapsplan in 2021 de behoefte van [B (voornaam)] hebben begroot op € 444,- per maand, na wettelijke indexering € 497,- per maand. Uit het verzoek blijkt niet hoe hoog de onderhoudsbijdrage van [verzoeker] thans zou moeten zijn en tegen welk bedrag het vtlb zou moeten worden gecorrigeerd.

Enkel op basis van de beschikbare gegevens is het voor de rechter-commissaris niet goed vast te stellen in hoeverre de moeder van de [B (voornaam)] kan bijdragen in zijn behoefte en welke minimale onderhoudsbijdrage van de zijde van [verzoeker] nodig is om het door de familierechter vastgestelde klemmende tekort op te heffen. De rechter-commissaris is daardoor ook niet in staat vast te stellen of het vtlb moet worden verhoogd, en zo ja, met welk bedrag. Om die reden zal de rechter-commissaris het verzoek om in het vtlb rekening te houden met een verschuldigde onderhoudsbijdrage voor nu afwijzen.

De rechter-commissaris merkt op dat de familierechter in het kader van het verzoek van [verzoeker] om de onderhoudsbijdrage voor [B (voornaam)] op nihil te stellen, beschikt over de gegevens van beide ouders en daarom beter kan beoordelen hoe hoog het klemmend tekort is zodat kan worden voorzien in de behoefte van [B (voornaam)] en welke minimale bijdrage beide ouders zouden moeten leveren om tegemoet te komen aan dat klemmende tekort. De familierechter kan zo nodig vragen om een nadere onderbouwing van de kant van de moeder van [B (voornaam)] . De rechter-commissaris kan dat niet, nu de moeder van [B (voornaam)] geen partij is in de schuldsaneringsregeling van [verzoeker] .

De rechter-commissaris merkt nog wel op dat hij niet beoogt om [verzoeker] van het kastje naar de muur te sturen, maar dat hij simpelweg meer informatie van de familierechter nodig heeft. De rechter-commissaris wijst daarbij nog op twee beslissingen van zijn collega uit Noord-Holland van 12 september 2023, ECLI:NL:RBNHO:2023:14094 en 5 maart 2024, RFR 2024/80 waarbij eenzelfde werkwijze is gevolgd. Ten slotte wil de rechter-commissaris nog kwijt dat hij heeft opgemerkt dat de beschermingsbewindvoerder dit verzoek bij de WSNP-bewindvoerder ‘met tegenzin’ heeft ingediend. Waarom wordt niet aangegeven, maar de rechter-commissaris ziet dit verzoek als een weliswaar niet vaak voorkomend, maar volkomen normaal verzoek. Het past bovendien ook in de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen leidend naar een sterkere status van kinderalimentatie in problematische schuldensituaties zoals ook blijkt uit het inmiddels door de Eerste en Tweede Kamer aangenomen (maar nog niet in werking getreden) Wetsvoorstel 36.433 ‘Wet preferente status kinderalimentatieschuld’.